Friescheveen

Wat er sinds het vorige blog gebeurd is:

baan aangeboden gekregen, gesolliciteerd, aangenomen, verhuisd naar Paterswolde, woon nu op loopafstand van de Friescheveense plassen. Goed verhaal lekker kort.

(vorige blog in dit gebied – klik hier)

Ik heb het stof van mijn camera geblazen, en het eerste waar ik op richt is een koppeltje Canadese ganzen.

Niet heel spectaculair, maar dat is het weer ook niet. Beetje motregen, en je zou niet zeggen dat het voorjaar is. Alleen de sneeuwklokjes maken het een beetje goed. Voor fotografen een van meest geliefde plantjes.

Het is even zoeken naar eentje die nog dicht zit, maar ik vind hem.

Aan de sneeuwklokjes zou ik me tijden kunnen vermaken. Maar ik wil verder naar de vogelkijkhut verderop. In de bosjes roert zich wel het een en ander: ik zie staartmeesjes, goudhaantjes en een groepje dikke vogels die me doen denken aan zanglijsters. Als ik beter kijk merk ik dat het wintergasten zijn, namelijk koperwieken. Ze horen idd bij de lijsterfamilie, maar met een kenmerkende oranje vlek onder de vleugel (koper-wiek). Ze wilden niet voor mijn lens komen, maar als je benieuwd bent hoe ze eruit zien, heb ik het alvast voor je gegoogled: klik hier.

Er staat een hele groep dode bomen, die natuurmonumenten laat staan voor de vele spechten die hier voorkomen. Roofvogels gebruiken het als uitkijkpost… maar wat een blauwe reiger ermee moet snap ik niet. Het ziet er wel mooi uit ondanks het slechte licht.

Met de laatste heb ik thuis nog wat zitten spelen, en vind het eigenlijk mooier dan het origineel:

Het laatste noemnswaardige dat ik zie, is een bonte specht. Het probleem is dat hij helemaal bovenin een boom zit te kloppen, en het lijkt mij geen grote bonte. Je hebt ook nog de middelste en de kleine bonte specht (ja echt waar) maar ik heb het niet kunnen beoordelen. De foto’s zijn ook niet heel best maar ik laat ze toch zien.

Geen lang blog, maar verder was er ook winig te genieten vandaag. Nog maar even geduld tot het echte voorjaar begint.

Later!